Załóż kalendarzyk. Rozpoznanie przyczyn alergii może lekarzowi przysparzać wielu trudności, przyznaje dr Richard Anderson, prywat­nie praktykujący lekarz weterynarii z Bostonu, specjalizujący się w dermatologii. W celu postawienia diagnozy bardzo mogą przydać się poczynione przez właściciela zapiski – kiedy zaobserwował obja­wy po raz pierwszy, w jakich okolicznościach, jak długo trwały, czy wystąpiły też u innych zwierząt w domu. Im więcej szczegółów jesteś w stanie przekazać, tym łatwiej i szybciej można postawić diagnozę i zastosować odpowiednie leczenie.

Zarejestruj na taśmie. Psa czy kota trudno nakłonić, aby na roz­kaz zademonstrował w gabinecie lekarskim, gdzie i jak się liże. Za­miast tego można pokazać lekarzowi nagraną w domu taśmę, aby uła­twić mu diagnozę i postępowanie. Oszczędzi to sporo czasu, zapew­nia dr Overall.

Przejrzyj jadłospis. Wylizywanie skóry może być spowodowane uczuleniem na tle pokarmowym, na jakiś z licznych składników kar­my, mówi dr Anderson. Spróbuj więc podawać karmę o odmiennym składzie, możliwie różną od poprzedniej. Jeśli uporczywe wylizywa­nie się minie, przyczyna jest już znana, wyjaśnia dr Anderson.

Sprawdź, gdzie chodzi. Nigdy nie uda ci się ustalić, co jest przy­czyną uczulenia, jeśli twój pies czy kot chodzi bez opieki i składa wi­zyty sąsiadom. „Sąsiedzi mogą go podkarmiać, a i sam może zjeść nie wiadomo co. Bez względu na to, jakie zmiany wprowadzisz w do­mowym żywieniu, nie dowiesz się wtedy, co powoduje alergię”, uzu­pełnia dr Anderson.

Spróbuj zniechęcić. W sklepach z artykułami dla zwierząt znaj­dziesz kremy lub maści, które powinny zniechęcić do lizania nawet najbardziej zawzięte zwierzę. Ich smak jest tak paskudny, że po jed­nej próbie będą trzymały język z daleka od posmarowanego miejsca. Dr Anderson poleca szczególnie preparaty o smaku gorzkiego jabłka (Bitter Apple), chociaż i inne mogą być bardzo skuteczne.

Łapy w ruch. Nierzadko przyczyną uporczywego wylizywania jest nuda. Zwierzęciu trzeba więc zapewnić zajęcie, które skieruje je­go energię w innym kierunku. Dr Hunthausen zaleca, aby był to przy­najmniej dwukrotny dwudziestominutowy spacer w ciągu dnia.