Nasze zwierzęta nie muszą spędzać długich godzin, siedząc w nie­wygodnych krzesłach, ani nie noszą toreb z zakupami. Ich kręgosłupy z zasady pozostają we właściwej, fizjologicznej pozycji, toteż dysko­patie występują dość rzadko, znacznie rzadziej niż u ludzi.

Co nie znaczy, że się nie zdarzają, ostrzega dr Larry Gainsburg, le­karz weterynarii, prowadzący prywatną praktykę w Baltimore, spe­cjalizujący się w neurologii i neurochirurgii.

W niektórych lekkich przypadkach dolegliwość sprowadza się tyl­ko do bólu mięśni. Obolałe zwierzę unika głaskania, które sprawia mu ból. Może mieć trudności w powstawaniu na nogi, gdy się budzi lub z trudem wchodzi na schody. Znacznie groźniejsze są uszkodze­nia dysków międzykręgowych, prowadzące do bardzo silnego bólu, utraty kontroli nad pracą mięśni i zaburzeń neurologicznych, w tym porażenia.

U psów rasy szczególnie narażone na dyskopatie to te o długim grzbiecie, jak jamniki, i rasy dużych psów – dogi, dobermany i owczarki niemieckie. Ryzyko zwiększa nadwaga – psy otyłe czę­ściej mają problemy z kręgosłupem, niż te, które zachowują sportową kondycję.

Od problemów tych nie są wolne koty, ale – ponieważ zwierzęta te są z natury bardziej gibkie od psów – występują one u nich znacznie rzadziej, dodaje dr Gainsburg.

Oto parę sposobów, jak złagodzić ból.