Dbaj o linię. Nadwaga bywa często przyczyną rozwoju cukrzycy, przestrzega dr Lee R. Harris, prywatnie praktykujący lekarz wetery­narii z Federal Way w Waszyngtonie. „Kot, ważący dziesięć kilo­gramów, choć produkuje insulinę, to zbyt mało na tak znaczną masę ciała”.

Aby utrzymać u swego ulubieńca odpowiednią masę ciała, poda­waj karmę w ilościach dokładnie odmierzonych, zalecanych przez producenta. Pamiętaj, że wszelkie przekąski mogą codziennie dostar­czyć wielu dodatkowych kalorii.

Dużo błonnika. Dieta bogata w błonnik przyczynia się do ustabi­lizowania stężenia glukozy we krwi i zapobiega jej nagłym wzrostom i spadkom.

„Odpowiednie w przypadkach cukrzycy będą diety lecznicze, takie jak Hill’s Prescription Diet W/D, albo Purina Fit Trim”, radzi dr Li- sardo J. Martinez, weterynarz z prywatną praktyką w Miami. „Ich skład pomyślany jest tak, aby węglowodany były wchłaniane powoli”.

Po troszeczku. Zamiast podawać zwierzęciu jeden duży posiłek dziennie, lepiej będzie przejść na kilka mniejszych. W ten sposób uniknie się gwałtownych zmian stężenia glukozy we krwi. Przynaj­mniej dwa posiłki dziennie dla psa, a dla kota nawet cztery – propo­nuje dr Martinez. „Nie zapomnij, aby podawać je w regularnych, za­wsze takich samych odstępach czasu”, dodaje.

Łapki w ruch. „Zwierzęciu trzeba zapewnić wiele ruchu, dzięki czemu schudnie”, uzupełnia dr Martinez. U zwierząt aktywnych do zachowania równowagi metabolizmu cukru potrzebna jest znacznie mniejsza ilość insuliny, wyjaśnia dr Greco.

Ustal ze swoim weterynarzem czas codziennych spacerów oraz za­jęć i przestrzegaj go każdego dnia. „Nie należy jednego dnia przebie­gać z psem wielu kilometrów, a drugiego nie wyjść na spacer. Takie zmiany aktywności pociągają za sobą nagłe zmiany w zapotrzebowa­niu na insulinę”, tłumaczy dr Martinez.

Regularność przede wszystkim. Chyba najważniejsze w opiece nad zwierzęciem chorym na cukrzycę jest zapobieganie nagłym, nie­kontrolowanym skokom stężenia cukru we krwi. Dlatego lekarze we­terynarii zalecają, aby przepisane lekarstwa podawać w regularnych odstępach czasu.

„Większość psów potrzebuje wstrzyknięć insuliny dwa razy dzien­nie”, mówi dr Greco. „Jeden zastrzyk dziennie nie wystarcza do utrzymania stałego stężenia cukru we krwi”. Także i kotom należy podawać lekarstwa dwa razy dziennie, w równych odstępach czasu.

Nie wprowadzaj żadnych zmian w spisie zaleconych leków bez kon­sultacji z lekarzem weterynarii.

Nagradzaj za cierpliwość. Dla nikogo chyba zastrzyki nie są przyjemnością, również i dla twojego zwierzęcia. Żeby choć trochę osłodzić niemiłe wrażenia, postaraj się być nadzwyczaj cierpliwy i ła­godny. Po zastrzyku nagródź pieszczotami i małym smakołykiem.

Przy takim traktowaniu „niektóre zwierzęta same przychodzą i wprost dopraszają się zastrzyku, kiedy zbliża się nań pora”, zapew­nia dr Martinez.

Słodycze pod ręką. Podanie zwierzęciu insuliny może niekiedy spowodować bardzo znaczny spadek stężenia cukru we krwi, tak zwaną hipoglikemię. „Pamiętaj, w domu, gdzie przebywa zwierzę chore na cukrzycę, zawsze trzeba mieć pod ręką produkty zawierają­ce sporo cukru szybko przyswajalnego”, przypomina dr Martinez.

Radzi on, żeby w kuchni trzymać zawsze słoik miodu na wypadek hipoglikemii. „Wtedy wcieraj trochę miodu w dziąsła dotąd, aż zwie­rzę przestanie drżeć”, radzi dr Martinez.

Po opanowaniu drżeń natychmiast wezwij swego weterynarza. Hipoglikemia jest stanem zagrożenia życia, w którym może być ko­nieczne dożylne wstrzyknięcie glukozy, aby opanować sytuację.